Dubrovnik

De weg naar Dubrovnik is moeizaam. Helaas nog geen autostrade en het reizen via de kleine wegen vraagt veel concentratie. Eens te meer zijn de uitzichten skitterend!!! Onderweg stoppen we langs een van de vele fruitkraampjes om ons te goed te doen aan de mandarijntjes. 

Eigenaardig om plaatsnamen op borden te zien die ons zo bekend in de oren klinken van het journaal.

Wat we ons ook niet realiseerden is dat we Kroatie tijdelijk verlaten en enkel via Bosnie in Dubrovnik kunnen geraken. Blijkbaar is het land in 2 gesplitst, en het is ons tijdens de weinige voorbereidingen die we gedaan hebben nooit opgevallen. De zoektocht naar de enige camping in Dubrovnik verloopt wat moeizaam, maar uiteindelijk bereiken we onze bestemming. Weinig volk op deze anders compleet volzette camping. Tof sanitair, leuk gedaan. En veel beestjes, vogeltjes en katten leven hier vreedzaam naast elkaar alle op zoek naar een kruimeltje om mee te pikken.

't Was zalig weer eens een ongestoorde nacht te hebben. De mobilhome slaapt fantastisch, eigenlijk even goed als thuis. Na het opruimen en de afwas vertrekken we richting oude stad. En of onze verwachtingen ingelost worden? Meer dan, .....

Stadsplan

Bezoek aan 6m dikke stadsmuur

terrasje doen in Dubrovnik

Een uitstervend ras

Tevreden keren we terug naar huis, 't was een fantastische, zonnige dag. 2 dagen in de auto voor 1 dagje Dubronik was de moeite waard. Op naar de Plivice meren, HET hoogtepunt van onze reis ....

Omis

Ondertussen zijn we er al achter dat al wat geen snelweg is bijzonder lastig is om te reizen. We vermoeden dat er na de oorlog bijzonder veel geinvesteerd werd in de aanleg van autosnelwegen. Die zijn afgewerkt tot in de kleinste details. Ze kunnen er bij ons nog een puntje aan zuigen. Eens je de snelweg verlaat verloopt het met momenten zeeeer moeizaam. Gelukkig zijn de uitzichten bijzonder mooi, wat alle wegellende onmiddellijk doet vergeten. We stoppen van tijd tot tijd om de Vespa te controleren. We moeten vertrouwen krijgen in de constructie die de 148kg wegende motorfiets moet dragen, maar de wegen zijn met momenten zodanig hobbelig en kronkelend dat we er niet helemaal gerust in zijn. Het laatste wat we willen is dat we dat ding onderweg verliezen. 
Kilometers blijken ook niet de sterkste kant te zijn van de Kroaten. Geregeld zien we een bord met bestemming en de nog af te leggen km's erachter. Zo gebeurt het dat er staat 29 km, om 300m later een nieuw bord aan te treffen met dezelfde bestemming maar dan met de vermelding 33 km, begrijpen wie begrijpen kan. En als je ergens moet zijn laten ze je dat tijdig weten zodat je alle tijd hebt om te stoppen (zie foto):

De weg naar Omis is mooi bijzonder mooi, met een indrukwekkende kustlijn. We hadden reeds telefonisch contact gehad met de eigenaar van de camping om te weten tot hoe laat we welkom waren. Een overenthousiaste Kroaat "Of course you 're welcome, where you from? Belgium? Like Belgium, Love you" Bon blijkbaar geen probleem dus om 's avonds laat nog te arriveren. Door het uitstellen van de boottocht arriveren we kort na de middag. We worden bijzonder hartelijk onthaald door 1 vd medewerksters van de camping. Keuze te over, we mogen zelf bepalen waar we ons installeren. Wat dacht je van dit plekje, hier heb je een fantastisch uitzicht (zie foto) of misschien hier, uit de wind.
Uit de wind, uit de wind, welke wind? Wij gaan definitely for the view:

Private beach, public beach, ..... wat dachten jullie van dit uitzicht als je opstaat? Zelfs de Vespa mistaat er niet (Koen had plots de drang om artistiek uit de hoek te komen).

Na het wat late middageten trekken we naar Omis centrum 8 km verderop om er een rafting of canyoning te boeken. Kajakken is niet mogelijk want het seizoen is voorbij. Rafting of canyoning is nog mogelijk maar niet op zaterdag owv het slechte weer (de voorspellingen spreken over regen), misschien zondag. We trekken vervolgens het stadje in en zijn aangenaam verrast, het is bijzonder gezellig. We installeren ons op een terrasje en genieten van het vakantiegevoel. We zijn zelfs "getuige" van een Kroatisch huwelijk, maar moeten naar binnen vluchten owv een hevig onweer dat uitbreekt. Pas uren later (als het weer wat droog is) verlaten we het café, nadat we uitvoerige discussies gehad hebben over de dingen des leven en ons soms zeer uiteenlopende meningen. Geen betere plaats dan een Kroatische cocktailbar om onze visies tussen pot en pint te verdedigen.

't Is koud op de brommer, en veel wind. Ben blij als we weer "thuis" zijn, maar het geluk is van korte duur. In de loop van de nacht wordt de wind steeds sterker en sterker. Wij die vooral gingen voor het uitzicht, beginnen nu stilaan te begrijpen waarom ons voorgesteld werd een plaatsje uit de wind te kiezen. We hebben het gevoel dat de camper elke minuut kan omkiepen. Ik zeg wel gevoel, want Koen gaat geregeld buiten de boel inspecteren en moet vaststellen dat het gewiebel binnen erger overkomt dan dat het er buiten uitziet. Ik ben er niet gerust in, Koen volgens mij nog veel minder, binnen, buiten, binnen, buiten,...... Hoes vanover Vespa, Vespa verplaatsten ..... ook andere campingbewoners hebben een slapeloze nacht en beginnen aan nachtelijke manoeuvers om hun camper veilig te stellen, wat ons doet beslissen om in het holst van de nacht onze mobilhome te verplaatsen, ipv dwars op de windrichting plaatsen we hem in de riching van de wind, kwestie van de hoeveelheid opgevangen wind tot een minimum te herleiden. Zelfs dan is de te incasseren wind nog bijzonder groot. Koen ziet het niet meer zitten, verlaat het zinkend schip en gaat in het restaurant slapen, ik beslis van te blijven en ga een woelige slapeloze nacht tegemoet ......

's Ochtends besluiten we naar nog een ander plekje op zoek te gaan, al onze meteorologische kennis ten spijt (Koen die zegt: "Regent het?, als het regent gaat de wind liggen") blijkt er in de situatie geen verbetering te komen. Integendeel de windkracht neemt alsmaar toe ...... Afgerukte camperdeuren zijn daar het bewijs van, mensen zijn in de weer om de schade te herstellen voor zover mogelijk in dit kl*teweer!!! De enthousiaste campingbaas stelt ons gerust "Is Bora, Croatian women like bora" (omdat ze dan bescherming kunnen zoeken in de armen van hun geliefde). Koen en ik don't like Bora at all, toch beslissen we na de camper voor een tweede keer verplaatst te hebben weer richting Omis te trekken om de cetinarivier te volgen. Supergoed voorbereid (niet dus) trekken we op goed geluk en zonder kaart op pad. Binnen de korste keren zijn we de rivier uit het oog verloren, we komen in de middle of nowhere terecht. Terug dan maar naar de camping. Eerder op de dag werden we door de campingbaas uitgenodigd voor goulash, waar we gretig op ingaan. We worden bijzonder hartelijk ontvangen, gaan van start met een likeur, krijgen heerlijke Dalmatische ham en kaas voorgeschoteld met eigen gebakken brood (dat nog warm is mmmmmmm.....) en tot slot de goulash met puree ...... lekker eich lekker ...... Dit alles vergezeld van een violist/accordeonspeler die van tijd tot tijd het noorden kwijt is en met momenten de indruk geeft dat hij niet echt meer weet aan welk melodietje hij nu precies bezig was. Gooi hierbij een Duitse toeriste die in een vorig leven ooit viool speelde maar de noten niet meer precies weet .... De baas geniet en maant iedereen vol enthousiasme aan deel te nemen aan de performance. De man steekt hart en ziel in zijn camping, wij zijn overtuigd ... We raken aan de praat met een Duitse ingenieurstudent die helemaal in zijn eentje met een zelf in elkaar gestoken motorfiets servie, bosnie herzegovina, albanie, kroatie, ....... doorkruist en ons laat meegenieten van zijn toch wel bizarre reisverhalen. Na het afsluiten van deze "feestdag", 't is 8 oktober en dus onafhankelijkheidsdag, keren we terug naar onze camper... Het wordt een herhaling van de vorige nacht, alleen deze keer nog erger, Koen verkiest toch te slapen en hoopt wat nachtrust te vinden op de harde, smalle bankjes van het restaurant, ik blijf alweer aan boord. De weerkaarten zien er tot en met maandag niet te schitterend uit, ook niet in Dubrovnik, onze volgende bestemming, maar deze Bora (rukwinden tot 110 km/u) door de campingbaas geminimaliseerd tot een ongevaarlijke wind (no damage) en dus helemaal geen storm kunnen wij niet langer aan. In lastige omstandigheden moet de Vespa op de camper. Koen heeft meerdere malen binnensmonds gevloekt en zichzelf prutser genoemd. Ik ben trots op Koen, hij doet het uitstekend, zowel met camper als Vespa, voel me absoluut veilig. Blijkbaar heeft men zelfs in het noorden delen van de autosnelwegen afgesloten voor alles wat groter is dan een auto omwille van deze wind. We rekenen af en zeggen vaarwel aan dit prachtige Omis, waar we zeker nog eens willen  terugkeren maar dan in betere omstandigheden .... Op naar Dubrovnik ....

Zou men hier ast hebben van wind? De bomen staan er scheef van ....

Vrijdag 7 oktober 2011

Gisteren waren we genoodzaakt een dagje te luieren in afwachting van onze uitstap naar de Kornati eilanden vandaag.  Pas in de loop van de namiddag zijn we dan maar afgezakt naar Murter om daar wat inkopen te gaan doen en een hapje te gaan eten. Eerlijk gezegd geloof er niks van dat er gisteren geen boottocht naar de Kornati eilanden werd georganiseerd  owv "de wind". Het is hier schitterend weer, bloedheet en bijna geen wind. Volgens mij wachten ze rustig af tot ze voldoende mensen hebben om de boot "te vullen",' t seizoen is immers voorbij. We genieten dan maar van het mooie weer, de sfeer in de haven en de lekkere inktvis risotto. Er wordt wel eens gezegd dat ze in Kroatië de prijzen kennen en dat er geprofiteerd wordt van de toeristen. Onze ervaring is anders, we hebben nooit meer dan €20,00 pp betaald (drank, voorgerecht inclusief) voor een lekkere (meer dan voldoende) maaltijd, onze risotto kost ons nog geen €7,00 pp !!!

Zonnewijzer

Inktvis zwarte risotto

Vandaag in tegenstelling tot de andere dagen wakker geworden onder bewolkte hemel. Het weer is merkelijk minder dan gisteren en er is behoorlijk wat wind. Zou me verbazen als dat boottochtje vandaag zou doorgaan. Bij aankomst aan de haven blijkt de trip afgelast en men zal een nieuwe poging wagen morgen. Wij zijn reeds een dagje langer gebleven in afwachting van onze trip naar de Kornati. We beslissen dan maar onze tocht verder te zetten richting zuiden. Koen heeft heel wat research verricht om onze volgende bestemming te bepalen. Het wordt Omis, paradijs voor kajakken, rafting en canyoning. Bovendien ligt het stadje vlak bij de cetinarivier en de cetinavallei, wat bijzonder mooie plaatjes oplevert in de boeken. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen, op naar het zuiden, .....

Woensdag 5 oktober, Krka National Park

Gisteren hebben we bij aankomst op onze camping geinformeerd naar de mogelijkheden voor een bezoek aan de Kornati eilanden. Er werd voor ons naar de organisatie gebeld, maar die  kunnen ons pas vanochtend om 8u00 laten weten of er al dan niet plaats is op de boot. Jammer genoeg blijkt deze volzet en zijn we genoodzaakt om over te gaan naar plan B, een bezoek aan Krka national Park. De volgende boottocht naar de Kornati eilanden zou pas vrijdag doorgaan, dus is donderdag een beetje een "verloren dag". We besluiten zelf actie te ondernemen en in Murter op zoek te gaan naar een boottocht georganiseerd op donderdag. We rijden van "toeristenbureau" naar "toeristenbureau" maar vele van deze bureaus blijken gesloten. Uiteindelijk kan ik terecht in een bureautje waar grote posters van de Kornati eilanden aan de muur prijken. Dit moet wel het juiste adres zijn. Terwijl Koen buiten waakt over de Vespa, ga ik mijn licht opsteken. De sigarettenrook komt me tegen, ik kan nauwelijks adem halen. De jonge dame achter de PC (en achter de sigaret) vraagt wat ze voor mij kan doen. "Naar de Kornati eilanden?" "don't know if possible" ???!!! ... bellen, roken, .... of ik over half uurtje kan terugkomen want er wordt niet opgenomen, of wacht .... er wordt teruggebeld .... neen .... enkel "on Friday". Onze zoektocht brengt ons uiteindelijk direct bij de organisatie van de boottochten (aan de haven natuurlijk), donderdag geen boottocht omwille van de wind, pas vrijdag .... Het ziet ernaar uit dat we toch een dagje extra moeten blijven hangen als we de eilanden willen zien .... we reserveren ons plaatsje voor vrijdag en vertrekken naar Krka national Park .....

We zijn tevreden met onze Vespa, onze reis langs steile hellingen ( 10% - 12%) verloopt voorspoedig. We parkeren ons aan de ingang van het park, met de bus worden we verder in het park gebracht van waaruit we te voet verder moeten. Mooi, mooier, mooist, we laten de beelden voor zich spreken ....

De wandeling verloopt via houten paden:

Als een vis in het water

Helder water

 

Zelfportret

Er mag ook gezwommen worden (goed kijken, Koen in het water)

 

 

Om uiteindelijk tevreden naar huis terug te keren maken we gebruik van ons Vespaatje, hier geflankeerd door de grote broers (Scandinavische Harleys)

to be continued ....

Murter, di 4/10 - vrij 7/10 deel 1

Koen stelt voor ons richting Murter te begeven, de perfecte locatie voor een bezoek aan de Kornati eilanden en een bezoek aan Krka national park. 

We zijn maar net een half uurtje onderweg als Koen weer eens 2 lifters meeneemt richting zuiden. Zij is een toekomstige lerares op weg naar Bosnië, hij studeert Tibetologie ???!!!! en ziet het even niet meer zitten, ... 6 maanden op reis dan maar, kwestie van uit te zoeken wat hij nu echt wil. Vriendelijk, beleefd en dankbaar voor de lift van toch wel zo'n 300 km. 

Helaas blijkt de door ons uitgezochte camping in de Asci gids nog maar 1 dagje open. We zijn dus genoodzaakt iets anders te zoeken. Iets verderop vinden we camping Betina, prachtig qua lokatie, echter iets minder qua sanitair. Het uitzicht maakt veel goed en we hebben een goeie reden om onze eigen douche in de mobilhome uit te testen. Geniet van het uitzicht:

Wat dacht je van dit uitzicht tijdens ontbijt?

Aj Moe Kakn Moej Kakn, Koen in actie (ziet ie d'er nie gelukkig uit?)

 

Koen kon het zich niet laten om tijdens een onoplettend moment van mijnen twege mijn camera te "misbruiken" om het resultaat van zijn ochtendritueel te vereeuwigen. WAARSCHUWING! DE VOLGENDE FOTO IS NIET GESCHIKT VOOR GEVOELIGE KIJKERS!

Sorry, echt niet voor publicatie vatbaar, foto kan mits gegronde redevoering op verzoek verkregen worden ( koen.nath@gmail.com). Wordt vervolgd ...